යුධ අපරාධ ගැන ආයෙත් කතා කරන්න පටන් අරං. අපේ රටේ කාටවත් ප්රශ්නයක් නොවිච්ච යුධ අපරාධ , ජාත්යන්තරයට මෙචචර ප්රශ්නයක් උණේ කොහොමද කියන එක සමහරුන්ට ලොකු ප්රශ්නයක්. ඒකෙත් ඇත්තක් නැත්තෙම නෑ. හැබැයි ඔය කියන අපරාධ සිංහල මිනිස්සුන්ට එරෙහිව සිද්ධ උණානං, අපේ මිනිස්සු කටවහං ඉදීද කියන ප්රශ්නෙ බැචාට තියෙනවා. මොනව උණත්,live @ 8 එකෙන් පෙන්නපු ලස්සන දර්ශන ටික හැරුණම යුද්ෆධදි උණේ මොනවද කියල අපි කවුරුත් දැක්කෙ නෑ. ඉතිං ඒ ගැන හරි නිගමනයකට එන්න මේ රටේ කිසිම මිනිහෙක්ට පුළුවන් කමකුත් නෑ. හැබැයි, එහෙම දෙයක් වෙලා තියෙනවනං මොන තත්වයක් යටතේ වුණත් ඒක සාධාරණියකරණය කරන්න යන එක මිනිසත්කමට නිගා දෙන වැඩක් කියලයි බැචා හිතන්නේ. මොකද එතන හිරවෙලා හිටියෙත් බැචාලා, බැචීලා වගේ සාමාන්ය ගෑණු, මිනිස්සු.බැචාගේ ලිපියේ අරමුණ ඒ ගැන නිගමන ඉදිරිපත් කරන එක නෙවේ. බැචාට හිතුණු, ගොඩදෙනෙක්ට නොහිතුණු යමක් ගැන කතා කරන්නයි.
බෑන් කීන් මූන් මහත්තයගෙ වාර්තාවෙන් රට ඇතුලෙ වැඩිම දේශපාලන වාසියක් අත්වෙන්නෙ කාටද?UNP එකටද? JVP එකටද? නැත්තන් දෙමළ සංවිධානයටද? බැචාට නං හිතෙන්නෙ ඒ කාටවත් වඩා වාසියක් මහින්ද මහත්තයට අයිති වෙනවා කියලයි. සෑහෙන කාලයක් යුධ ජයග්රහණත් එක්ක මහින්ද මහත්තයා ලංකාවේ බහුතර සිංහල ජනතාවගේ දේශපාලන වීරයා විදිහට වැජඹුණා. ඒත් එන්න එන්න, ඒ ජනප්රසාදයේ අඩුවීමක් මිස වැඩිවීමක් තිබ්බෙ නෑ. මේකට හේතුව අනෙක් හැම ගින්නටම වඩා ලොකු කුසගින්න වෙන්න පුළුවන්. තව හේතුත් තියෙන්න ඇති.
මිනිස්සුන්ගේ මූලික ගති ලක්ෂණයක් තමා කාණ්ඩ ගැහෙන එක. ඒ හැම කාණ්ඩෙකටම වඩා ප්රබලයි ජාතික පදනමෙන්(රටවල් විදිහට) කාණ්ඩ ගැහෙන එක. මොකද, භූ ගෝලීය සාධකත් කාණ්ඩ ගැහිල්ලට උදව්වක් වෙන හින්දා. ඕනම මිනිහෙක් තමන්ගේ කාණ්ඩෙට තර්ජනයක් ආවහම, තමන්ට තර්ජනයක් ආවට නොදෙවෙනි විදිහට කටයුතු කරනවා. ඒකයි මිනිස් ස්වභාවය*. මහින්ද මහත්තයා යුද්ධය පුරාවට පාවිච්චියට ගත්තෙත් ඔය සංසිද්ධියම තමයි. හරි උනත්, වැරදි උනත් තමන්ගේ ජාතියට ප්රශ්නයක් තියෙනවනං,රාජ්යයට ප්රශ්නයක් තියෙනවනං, මිනිස්සු තමන්ගේ රාජ්යයේ පැත්ත ගන්න එක සාමාන්ය දෙයක්. මැතිවරණ කාලෙ පුරාවට මහින්ද මහත්තයා පෙනී හිටියෙ ලංකා රාජ්යයේ භෘරකාරයා විදිහට. ඉතිං 60% + ඡන්ද හම්බ වුන එකේ පුදුමයක් නෑ(රාජ්යයේ සහ ආණ්ඩුවේ ඇති වෙනස අපේ මිනිස්සුන්ට නොතේරීම වෙනමම කතා කල යුතු ප්රශ්නයකි).
නමුත් දැන් තත්වෙ වෙනස්. LTTE සංහාරයෙන් පස්සේ 'ලංකා රාජ්යයට' කලින් තිබ්බ වගේ මහ විශාල තර්ජනයක් නෑ. මිනිස්සුන්ට කලින් තිබ්බ උත්තේජකය නැති වෙලා. ඒ හින්ද තමයි ටිකින් ටික බඩගින්නේ, විරුකියාවේ වේදනාවල් දැනෙන්න පටන් ගන්නෙ. ඉතිං මේ වගේ වෙලාවක බූන් මහත්තයා කරල දීල තියෙන්නේ කියලවත් කරගන්න අමාරු වැඩක්. ආයෙ පාරක් යුධ අපරාධ ගැන කතා කරන්න පටන් අරං. දැන් ආයෙත් පාරක් ලංකා ආණ්ඩුව රටට තර්ජනයක් තියනවා කියලා වමාර වමාර කියන්න පටන් අරං. විවිධ හේතු නිසා ආණ්ඩුවෙන් වෙන්වෙලා හිටපු ජනතාව ආයෙ පාරක් 'කාණ්ඩ ගස්සන්න'රජය මේ දවස්වල කැත උත්සාහක යෙදෙනවත් බැචාට පේනවා. (මහනුවර/කොළඹ නගර සභා මැතිවරණ ලගදීම තියන්නත් බැරිකමකුත් නෑ දැන්). ඒ උත්සාහය අනිවාර්යයෙන් සාර්ථක වෙනවාටත් කිසි සැකයක් නෑ. ඉතිං, බැන් කීන් මූන් මහින්ද මහත්තයට දේශීය දේශපාලන කරලියේ සෙල්ලම් කරන්න තවත් අවස්ථාවක් දීල කියන එක ඇත්තක් නෙවේද?
බැචා මේ කතා කරන්නෙ ප්රශ්නයේ එක පැති කඩක් ගැන විතරයි. තවත් පැති ගොඩක් තියෙනවා. නමුත් ඇත්තටම එහෙම වැරැද්දක් වෙලා තියෙනවනං, ඒ වැරදිකාරයෝ දේශීය අධිකරණය ඉස්සරහට පමුණුවලා නිසි දඩුවම් දෙන්න ඕනෙ කියලයි බැචාට හිතෙන්නේ. ගිය අවුරුද්දේ පේරාදෙණියට ආපු S.B මහත්තයට ශිෂ්යයෝ ගල් ගැහුවා කියලා ඒ ශිෂ්යයන්ව හිරේ දැම්මා. එතකොට ඒ ශිෂ්යයන්ව නිදහස් කරන්න කියලා සමහර බැචාලා 'අරගල' කරා. සාධාරණ දඩුවමකට එරෙහිව එහෙම බැචාලා පාරට බැහැපු එක වැරදියි කියලා සමහරු බණ කිව්වා. එහෙම බණ කියපු අයම, සාධාරණත්වය වෙනුවෙන් යුද්දෙදි වැරදි කරපු අය ගැන කතා නොකරන එක කොච්චර උපහාසාත්මකද?
*වැඩි විස්තර සදහා මහාචාර්ය ඩෙස්මන් මොරිස්ගේ 'නිරුවත් වානරයා' කියවන්න
බැචා කියන්නේ අවුරුදු දා හතරක් දහ දුක් විදලා දෙයියනේ කියලා යාන්තන් විස්ස විජ්ජාලෙට ගිය තවත් කොල්ලෙක්.ඉතිං හා හා පුරා කියලා බැචත් කොලමක් ලියන්න හිතුවා. කැම්පස් ජීවිතේ ගැන, බැචාලා බැචීලා ගැන විතරක් නෙවේ විස්ස විජ්ජාලේ තියෙන නා නා ප්රකාර විජ්ජා ගැනත් ලියන්න බැචා හිතං ඉන්නවා.
Saturday, April 30, 2011
Thursday, April 14, 2011
IPL, බැචා සහ ස්වයංවින්දනය
සෑහෙන කාලෙකට පස්සේ බැචාට ලිපියක් ලියන්න හිතුනෙ සෑහෙන කාලෙකට පස්සෙ පුංචි නිවාඩුවක් ලැබුන හින්දයි. Mid එක අස්සේ එහෙන් මෙහෙන් කොහොමහරි ලෝක කුසලාන තරග බැලුව බැචා, IPL බලන්න ඉදගත්තේ සෑහෙන හිත සැහැල්ලුවකින්. ඒත් බැචාට තවත් ප්රශ්නයක්!
ඉස්සර තිබ්බ ආකර්ෂණය, අපූර්වත්වය තව දුරටත් ඒකේ තියෙනවා බැචාට පෙනුනෙ නෑ. එක අතකින් කණ්ඩායම් ඔක්කොම කලවම් කරලා. අනෙක් අතට ලෝක කුසලාන තරග වල තිබ්බ ජීවය, තරගකාරී බව IPL එකේ බැචා නම් දැක්කේ නෑ. එක අතකට IPL කියන්නේ නිකම්ම නිකං සැණකෙළියක් විතරයි. සැණකෙළිය තියෙනකන් සතුටු වෙනවා, නටනවා , ගයනවා. හැබැයි සැණකෙළිය ඉවර උනාම එහෙම එකක් තිබ්බද කියලවත් මතක නෑ. හොදම උදාරහරණය සනත්. සනත් පලවෙනි IPL තරගාවලියේ මුම්බායි කණ්ඩායම වෙනුවෙන් සෑහෙන දස්කම් දැක්වුවා. ඒත් දැන් සනත් හිටියද කියලවත් කාටවත් මතක නෑ. දැන් සනනත්ගේ භූමිකාව ඉන්දීය ප්රේක්ෂකයන් පිනවන්න ඔට්ටු අල්ලලා නටන එක විතරයි.
හයේ පාරක්, හතරෙ පාරක් ගහන එක බැචාලට ආස්වාදයක්. එහෙම වෙන්න හේතුව ඒක විරල සිද්ධියක් හින්දයි. හැබැයි හැම බෝලෙටම හතරේ හයේ ඒව ගහද්දිත් ඒකේ තියෙන අපූර්වත්වයක් නෑ. හැම දාම නත්තල් නෑ කියලා කතාවක් තියෙනවනෙ. හැබැයි හැමදාම නත්තල් තිබ්බොත් නත්තලේ තියෙන විශේෂත්වය නැතිවෙකවා. ඒ ධර්මතාවය ක්රිකට් වලටත් පොදුයි. ඒ හින්ද වෙන්න ඇති බැචාට IPL බලන්න කම්මැලි හිතිල ඇත්තේ.
IPL හින්ද රටක් විදිහට අපි ලබපු දෙයක් නෑ කියලත් බැචාට හිතෙනවා. ඉන්දියාව IPL හින්ද කමන්ගේ අළුත් ක්රීඩකයන් හදුනගත්තා. අනෙක් රටවල ක්රීඩකයන් අධ්යයනය කරා. ඒත් අපි? දැනටමත් ප්රකෝටිපතියන් වෙච්ච අපේ ක්රීඩකයෝ තවත ධනවත් කරා. අපේ ක්රිකට් රහස් ඉන්දියාවට හෙලිදරව් කරා. හොදට සෙල්ලම් කර කර හිටපු ක්රීඩකයන් ආබාධයන්ට ලක් කෙරෙව්වා. එංගලන්තෙ තරග සංචාරයක් අහිමි කරගත්තා. එච්චරද???
බැචාට IPL ගැන අර්ථකථන දෙකක් තියෙනවා. ඒ අර්ථකථන දෙක දාලා ලිපිය ඉවර කරන්නයි හිතුවේ.
1. IPL යනු ස්වයංවින්දනයට සමාන ක්රියාවලියකි. සුරාන්තයට ලංවන තුරු යම් රසයක් තිබිය හැකි නමුදු සුරාන්තයෙන් පසු මෙලෝ වැදගම්මක් නැත. වැඩිපුර යෙදීම ශරීරයට අහිතකර විය හැක.
2. IPL යනු ක්රිකට් ලෝකයේ පාලනය නතු කර ගැනුමට ඉන්දියාව යෙදූ නව-යටත්විජිතවාදී උපක්රමයකි. මුදල් බලයෙන් රටවල්වල ජාතික සම්පත් අත්පත් කරගනිමින් පමණක් නොව "රට" වෙනුවට "මුදල" ප්රමුඛ කරවීමේද ඔවුහු නියතව සිටිති. යම් සාර්ථකත්වයක්ද මේවන විට ලබා ඇත. උදා පොලාඩ් (මීලග උදාහරණය මාලිංග විය හැක(?))
මොනව උනත් අපේ ක්රීඩකයෝ සල්ලි වලට ස්වයංවින්දනය කරන එක නවත්තලා රට ගැන හිතලා රට වෙනුවෙන් තීරණ ගත්තොත් හොදයි කියලයි බැචාට නම් හිතෙන්නේ...
ඉස්සර තිබ්බ ආකර්ෂණය, අපූර්වත්වය තව දුරටත් ඒකේ තියෙනවා බැචාට පෙනුනෙ නෑ. එක අතකින් කණ්ඩායම් ඔක්කොම කලවම් කරලා. අනෙක් අතට ලෝක කුසලාන තරග වල තිබ්බ ජීවය, තරගකාරී බව IPL එකේ බැචා නම් දැක්කේ නෑ. එක අතකට IPL කියන්නේ නිකම්ම නිකං සැණකෙළියක් විතරයි. සැණකෙළිය තියෙනකන් සතුටු වෙනවා, නටනවා , ගයනවා. හැබැයි සැණකෙළිය ඉවර උනාම එහෙම එකක් තිබ්බද කියලවත් මතක නෑ. හොදම උදාරහරණය සනත්. සනත් පලවෙනි IPL තරගාවලියේ මුම්බායි කණ්ඩායම වෙනුවෙන් සෑහෙන දස්කම් දැක්වුවා. ඒත් දැන් සනත් හිටියද කියලවත් කාටවත් මතක නෑ. දැන් සනනත්ගේ භූමිකාව ඉන්දීය ප්රේක්ෂකයන් පිනවන්න ඔට්ටු අල්ලලා නටන එක විතරයි.
හයේ පාරක්, හතරෙ පාරක් ගහන එක බැචාලට ආස්වාදයක්. එහෙම වෙන්න හේතුව ඒක විරල සිද්ධියක් හින්දයි. හැබැයි හැම බෝලෙටම හතරේ හයේ ඒව ගහද්දිත් ඒකේ තියෙන අපූර්වත්වයක් නෑ. හැම දාම නත්තල් නෑ කියලා කතාවක් තියෙනවනෙ. හැබැයි හැමදාම නත්තල් තිබ්බොත් නත්තලේ තියෙන විශේෂත්වය නැතිවෙකවා. ඒ ධර්මතාවය ක්රිකට් වලටත් පොදුයි. ඒ හින්ද වෙන්න ඇති බැචාට IPL බලන්න කම්මැලි හිතිල ඇත්තේ.
IPL හින්ද රටක් විදිහට අපි ලබපු දෙයක් නෑ කියලත් බැචාට හිතෙනවා. ඉන්දියාව IPL හින්ද කමන්ගේ අළුත් ක්රීඩකයන් හදුනගත්තා. අනෙක් රටවල ක්රීඩකයන් අධ්යයනය කරා. ඒත් අපි? දැනටමත් ප්රකෝටිපතියන් වෙච්ච අපේ ක්රීඩකයෝ තවත ධනවත් කරා. අපේ ක්රිකට් රහස් ඉන්දියාවට හෙලිදරව් කරා. හොදට සෙල්ලම් කර කර හිටපු ක්රීඩකයන් ආබාධයන්ට ලක් කෙරෙව්වා. එංගලන්තෙ තරග සංචාරයක් අහිමි කරගත්තා. එච්චරද???
බැචාට IPL ගැන අර්ථකථන දෙකක් තියෙනවා. ඒ අර්ථකථන දෙක දාලා ලිපිය ඉවර කරන්නයි හිතුවේ.
1. IPL යනු ස්වයංවින්දනයට සමාන ක්රියාවලියකි. සුරාන්තයට ලංවන තුරු යම් රසයක් තිබිය හැකි නමුදු සුරාන්තයෙන් පසු මෙලෝ වැදගම්මක් නැත. වැඩිපුර යෙදීම ශරීරයට අහිතකර විය හැක.
2. IPL යනු ක්රිකට් ලෝකයේ පාලනය නතු කර ගැනුමට ඉන්දියාව යෙදූ නව-යටත්විජිතවාදී උපක්රමයකි. මුදල් බලයෙන් රටවල්වල ජාතික සම්පත් අත්පත් කරගනිමින් පමණක් නොව "රට" වෙනුවට "මුදල" ප්රමුඛ කරවීමේද ඔවුහු නියතව සිටිති. යම් සාර්ථකත්වයක්ද මේවන විට ලබා ඇත. උදා පොලාඩ් (මීලග උදාහරණය මාලිංග විය හැක(?))
මොනව උනත් අපේ ක්රීඩකයෝ සල්ලි වලට ස්වයංවින්දනය කරන එක නවත්තලා රට ගැන හිතලා රට වෙනුවෙන් තීරණ ගත්තොත් හොදයි කියලයි බැචාට නම් හිතෙන්නේ...
Subscribe to:
Posts (Atom)